Waar ik enorm dankbaar voor ben

Vraag van 40 dagen bloggen: Waarvoor in je leven kus je nog iedere dag uw twee pollekes?

Antwoord:
- voor mijn relatie met Nik. Onze relatie begon niet zo gemakkelijk (toen we elkaar leerden kennen was hij nog getrouwd zelfs...) maar hij heeft alles wat ik in een man nodig heb. Hij kent me ook helemaal en weet perfect wat ik op welk moment nodig heb. Omdat ik het in het verleden niet makkelijk heb gehad, durfde ik zeker in het begin van onze relatie wel eens 'raar' reageren, maar hij wist steeds perfect hoe ermee om te gaan. En ook nu nog, trekt hij er bijvoorbeeld met de kindjes eens op uit om mij wat me-time (dus naaitijd) te gunnen. Mensen vragen me wel eens hoe ik dat allemaal kan combineren en waar ik de tijd vind en dan moet ik steeds zeggen: ik heb een man die veel doet in het huishouden, zich ook met de kinderen bezighoudt en mij ook tijd voor mezelf gunt.

- voor mijn schoonouders. Met mijn moeder heb ik geen contact meer. Onze papa woont op een 35 minuutjes van bij ons, dus dat is zeker niet onoverkomelijk. Maar de mensen die het dichtst bij ons wonen zijn mijn schoonouders. Op hen kan ik heel vaak rekenen als het gaat over opvang van de kindjes en daar ben ik hen extreem dankbaar voor. Mijn schoonmoeder is er echt eentje uit de duizend die, als ze komt babysitten hier 's avonds, vraagt dat ik toch ook wat strijk laat staan zodat ze iets te doen heeft. Ik moet niet meer zeggen, zeker? :)

- voor mijn 2 gezonde kinderen. Vannacht droomde ik nog dat de jongste gestorven was. Verschrikkelijk... (Ja, ik heb nogal levendige dromen...) en als ik dan 's morgens wakker word en ik zie mijn twee dotjes, dan kus ik mijn twee pollekes. Ze zijn er gekomen zonder al te veel moeite (op eentje moesten we wel een jaartje wachten, maar als het dat maar is...) en ok, Noa heeft al een aantal keren in het ziekenhuis gelegen dus 'van een leien dakje' is het ook allemaal niet gegaan, maar ze zijn allebei thuis, en ze zijn allebei gezond. En ja, het zal zijn omdat 't de mijne zijn zeker, maar het zijn alletwee zo'n schatjes <3

- voor mijn vriendinnen, die ik minder vaak zie dan ik zou willen, maar waarmee het elke keer weer een leuk weerzien is, en die band, die blijft.

- voor mijn collega's, waar ik een goede band mee heb

- voor mijn leerlingen, die ook echt schatjes zijn! Er is geen enkele klas waar ik niet graag kom en als je zo midden in een les de helft met z'n vinger in de lucht ziet zitten, dan wordt mijn hartje daar warm van

- en voor nog véél dingen. Nadeel van zo'n lijstjes is misschien dat je dingen of mensen vergeet hè, maar ik ben echt voor veel dankbaar. Mensen zijn dat veel te weinig in deze tijd. Er wordt veel geklaagd en gezaagd over wat ze niet hebben (en daar maak ik mezelf ook schuldig aan hoor...) maar te weinig stilgestaan bij wat je wel hebt.


En jij, waar kus jij je twee pollekes voor?

4 opmerkingen

  1. Ik heb ook zo'n schoonmoeder :-) Goud waard zijn ze hé!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. zo mooi... hier wordt mijn hartje warm van... Ik ben voor hetzelfde soort dingen dankbaar eigenlijk, als ik dat zo lees en er nu zo over denk. De belangrijkste dingen in het leven zijn misschien universeler dan we denken. En niet voor iedereen vanzelfsprekend, zoals mama's en papa's hebben die dichtbij zijn (letterlijk en figuurlijk) of kindjes die snel komen en gezond zijn, een fijne relatie, ... Het is je allemaal van harte gegund en zo fijn om daar even bij stil te staan!

    BeantwoordenVerwijderen